Hoogstamfruitbomen horen bij een cultuurlandschap. Ze geven cachet aan boerenerven en grotere tuinen. De bomen zijn prachtig tijdens de bloei en als ze rijk zijn beladen met fruit is het schouwspel luxueus. Het vaak grillig gevormde vruchthout geeft fruitbomen een karakteristiek wintersilhouet.

Cultuurfruit vraagt om verzorging: het ene ras meer dan het andere. Wanneer die verzorging achterwege blijft komen er vroeg of laat problemen. Die kunnen veel soortig zijn, maar het resultaat is dan maar al te vaak een armoedig oogende boom. Een kwijnende vruchtboom biedt een mistroosige aanblik.

De vorming van een luchtige kroon met ruim uit elkaar geplaatste gesteltakken (het geraamte) is de belangrijkste basisvoorwaarde om de boom, zonder al te veel onderhoud gezond te houden.
Appel en vooral peer kunnen wanneer ze een goede standplaats hebben, monumentale bomen vormen. Peren hebben meestal de neiging tot een priamidale boomvorm. De stam loopt dan door in een opgaande, regelmatige vertakte harttak. Appels vormne doorgaans van nature en bolle kroon zonder de knemerkende doorlopende harttak. Meestal vraagt de natuurlijke groeivorm (dat wat de boom zelf wil) de minste onderhoudssnoei.
Om een hoogstam qua hoogte werkbaar te houden, moet je kiezen voor een ras met een tamelijke (= weinig steile) takaanzet en een open kroon.

Als hoogstam kent pruim zijn beperkingen. Pruimen zijn bewerkelijk. Niet zozeer vanwege de snoei maar vanwege de noodzakelijke vruchtdunning. Vrijwel alle gangbare rassen zijn overdreven vruchtbaar en wanneer je daar niet sterk ingrijpt, zal er van alles misgaan. De belangrijkste problemen zijn dan takbreukl en Monillia-rot bij de vruchten. En ook wanneer je voldoende hebt gedunt, zul je waarschijnlijk nog regelmatig de boom in moeten, om tijdig rotte (monilia) vruchten te verwijderen.

Energie verdeling
Een fruitboom loopt in het voorjaar uit op de energiereserves van het vorig jaar. De voorjaarsgroei loopt zo door tot juli vervolgens wordt de energie gestopt in de groei/bloei van de knop. In September en oktober gaat de energie naar de groei van de takken. In november haalt de boom de helft van de energie uit het blad en slaat dit op. De andere helft van de energie blijft in het blad zitten, deze verkleurd daardoor en valt van de boom af op de grond. Door deze bladeren te versnipperen met bijvoorbeeld een grasmaaier geef je de resterende energie terug aan de fruitbomen. Door het versnipperen trek je tevens de schurft sporen uit elkaar waardoor deze geen effect meer hebben.

In een fruitboom, eigenlijk bij alle bomen, schieten communicatie signalen van beneden naar boven en omgekeerd. Snoeien we nu takken weg of breekt er een tak af dan gaat er een signaal naar de wortels om meer groeistof te produceren en naar boven toe te voeren om de verstoorde balans te herstellen. Daardoor heeft te rigoureus snoeien of op een verkeerd moment snoeien vaak een tegengesteld effect. Rond de wond krijgen de takken een groeispurt en er worden nieuwe takken gevormd.
Om in deze situatie de groei te remmen en de balans in de fruitboom te herstellen zonder ingrijpen door in takken te snoeien kun je ook wortelsnoei toepassen.
Bij wortelsnoei, in de winter, graaf je een lange geul van één spade breed en twee of drie spaden diep langs de voet van de fruitboom op ongeveer 30 cm afstand van de stam. Op deze wijze worden alle kleine en grote wortels doorsneden. Na het graven gooi je de gegraven geul weer dicht. Graaf eerst een geul aan één zijde en wacht af wat het resultaat wordt. Is het resultaat niet voldoende dan doe je het zelfde aan de andere kant.
Een ringsnede in de bast van de boom heeft ook een remmend effect. Een bijkomend voordeel met ringsnede is dat je de suikers in de top van de boom houdt. Deze suikers zorgen voor meer bloesems en fruitvorming. Doormiddel van het ringen (rondom dan spiraalsgewijs) van de barst kun je een, te, uitbundige groei van een fruitboom remmen.

In de herfst sterft het blad boven in de boom maar onder de grond sterft dan ongeveer eenzelfde hoeveelheid organisch materiaal aan wortels. Wanneer in het voorjaar de knoppen uitlopen, lopen ook de wortels weer uit. Ook hier is evenwicht.
De eerste bladverkleuring kan eind augustus al zichtbaar zijn maar in het opwarmend klimaat (2018) blijft het blad langer groen en zet de bladval pas vanaf half oktober in. De stof chlorofyl is verantwoordelijk voor de groende kleur van het blad. Het stelt de boom in staat om te kunnen leven. Met de afname van de daglengte en vooral de daling van de temperatuur stopt de aanmaak van chlorofyl en maakt de boom een kurklaagje op de grens van tak en blad. Hierdoor komen er geen voedingsstoffen via de sapstroom meer in het blad en treed de bladverkleuring op.

De verschillende onderdelen van de fruitboom.

Een normale fruitboom bestaat uit verschillende onderdelen. Verwijzing naar  onderstaand figuur.

Onderstaand komt overeen met de vorige beschrijving maar nu uitgebreider met de huidige gebruikelijke benamingen en (snoei)tips. Verwijzing naar  onderstaand figuur.

Type knoppen.

Knopstadia.

Scheuttypen.