Monilia-rot (Monilia fructigena)
Monilia-rot komt op alle vruchtsoorten voor, maar als regel meer op pruim en kers dan op appel en peer en openbaart zich aan het eind van de zomer en in de herfst.

Deze zwam is een typische wondparasiet en kan daardoor alleen aantastingen veroorzaken als de vruchtschil is beschadigd door bijvoorbeeld hagel, insecten, vogels of vallen. Na de infectie begint de vrucht een bruine plek te krijgen en al spoedig is de hele vrucht bruin. Meestal binnen een week. Twee tot drie weken later verschijnen op de buitenzijde van de schil witte vruchtlichamen in concentrische cirkels. Vruchten in de boom, die geheel rot zijn geworden, mummificeren. Zij drogen geheel uit, terwijl de schil hard en leerachtig wordt.
Bij kersen treed tevens vaak takinfectie op, waardoor veel jonge scheuten afsterven. De bestrijding dient preventief te zijn. Tijdens de wintersnoei worden de in de boom voorkomende mummies verwijderd en verbrand. Infectie heeft plaats door verspreiding van sporen in het voorjaar door insecten, wind en regen.

Ook tijdens de rijp- en oogsttijd moeten de aangetaste vruchten worden vernietigd. Door de besmettingsbronnen, aangetast rottend fruit, weg te nemen draagt u in belangrijke mate bij aan een gezondere boomgaard. Het ruimen van valfruit is ten zeerste aan te bevelen om een uitbreiding van monilia schimmel te beperken voor het volgende seizoen. Rot fruit niet op de composthoop.

Bij hoogstam fruitbomen kunnen wij aangetaste vruchten weghalen met een plukzak. Doe wel eerst een plastic zak in de stoffen zak. Zo blijven de moniliasporen niet aan de zak kleven en kan ander fruit daardoor niet besmet worden.

Bewaarfruit moet regelmatig op Monilia worden gecontroleerd. Aangetaste vruchten zijn niet houdbaar en besmetten de om hen heen liggende vruchten. Haal aangetaste vruchten daarom zo snel mogelijk weg. Wanneer aangetaste vruchten tussen de gezonde liggen, kan de infectie overlopen, waardoor binnen korte tijd de gehele kist begint te rotten.

Meer informatie over Bloesemmonilia kunt u hier vinden

Roetvlekkenziekte (Gloeodes pomigena)
De schimmel roet- of regenvlekkenziekte tast in de vroege zomer regelmatig appels en peren aan en wordt veroorzaakt door de zwam Gloeodes pomigena.
Bij nat zomerweer ontstaan op de vruchtschil donkergroene oppervlakkige schimmelplekken, zonder verrotting. De vorm van de vlekken is onregelmatig en doet enigszins denken aan een erop gedruppelde vloeistof. Met wrijven of afwassen zijn de vlekken niet te verwijderen.
Echt sterke ontwikkeling van de vlekken is te verwachten als over een langere periode bij de appel, pruim en peer de luchtvochtigheid meer dan 90% is. Bij een geringer vochtgehalte groeit de schimmel namelijk niet.
De schimmel is goed te bestrijden door het toepassen van zomersnoei en door vruchtdunning. Bij juiste snoei wordt een te grote luchtvochtigheid voorkomen en zodoende ook de aantasting.
Dit aangetaste fruit kun je gewoon eten. Eventueel eerst afschillen. Het is een cosmetisch probleem.

Schurft op appel (Venturia inaequalis), op peer (Venturia pirina)
Op de vruchten ontstaan bruine schurftplekjes die enigszins verzonken lijken in het vruchtvlees. Bij peren barst de schil vaak open, zodat zij later soms scheuren vertonen. Een appel met schurft kan gewoon geconsumeerd worden maar ziet er minder mooi uit.

Een besmettingsbron is het gevallen blad. Op het gevallen blad komen de schurftsporen voor die zich de komende maanden gaan ontwikkelen en het volgende seizoen weer voor besmetting zorgen. Door het blad te harken en af te voeren voorkom je een nieuwe besmetting. Schurftblad niet op de composthoop. Een ziekteresistent ras aanplanten kan schurft in veel gevallen voorkomen.

Vruchtrot
Pezicula malicorticis: Op de vruchten ontstaan ronde, iets ingezonken, bruine vlekken. Ze komen meestal tijdens de bewaring weer te voorschijn. Bestrijding bestaat uit aangetaste vruchten verwijderen en vernietigen.

Botrytis rot: ook wel `grauwe schimmel' genoemd, treedt op tijdens de bewaring. Het rot woekert vrij snel voort en de aangetaste plek is lichtbruin verkleurd. Geheel rotte vruchten zijn erg zacht.

Gloeosporium rot: treedt op tijdens de bewaring. Plekken van Gloeosporium vruchtrot zijn rond, iets ingezonken en bruin met in het midden een lichtergekleurde cirkel.

Penicillium rot: ontstaat tijdens de bewaring. Op de vruchten ontstaan ronde, bruine plekken, vaak bij de neus of rondom een verwonding. Het rot is zacht en waterig. Geheel rotte vruchten zakken in elkaar.

Phytophthora vruchtrot: treedt meestal op tijdens het groeiseizoen bij fruit wat aan laaghangende takken aan de boom hangt en bij fruit wat op de grond ligt.